Κυκλοφόρησε το Βιβλίο του Καθηγητή Andrea Nanetti «Στις Απαρχές Του Κράτους Της Θάλασσας Της Βενετίας. Κορώνη Και Μεθώνη 1204-1209: Από Περιφερειακά Βυζαντινά Λιμάνια Σε Βενετικές Βάσεις Στρατηγικής Σημασίας»
Τετάρτη, 13 Μαρτίου 2019
Η έκδοση με τον ελληνικό τίτλο «Στις απαρχές του Κράτους της Θάλασσας της Βενετίας. Κορώνη και Μεθώνη 1204-1209: Από περιφερειακά Βυζαντινά λιμάνια σε Βενετικές βάσεις στρατηγικής σημασίας» και τον αγγλικό “At the origins of the Venetian Sea State. Coron and Modon 1204-1209: from peripheral Byzantine ports to strategic Venetian bases” αποτελεί προϊόν μελέτης του καθηγητού Andrea Nanetti στο Κρατικό Αρχείο της Βενετίας και χρηματοδοτήθηκε από το Μανιατάκειον Ίδρυμα.
Ο τόμος είναι συνέκδοση του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και του Μανιατακείου Ιδρύματος που εντάχθηκε στη σειρά «Πηγές» του Ε.Ι.Ε. και έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά βιβλίων του ιδίου συγγραφέα, που συμβάλλουν στην προώθηση της γνώσης της ιστορίας των εν λόγω Μεσσηνιακών καστροπολιτειών, στη διάσωση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς, στη μεταλαμπάδευσή της στις νεότερες γενιές και στη διατήρηση της ιστορικής συνείδησης των κατοίκων τους.
Πρόκειται για σημαντική έκδοση που αναφέρεται στη Συνθήκη της Σαπιέντζας (1209) μεταξύ Φράγκων και Βενετών και την παράδοση της Κορώνης και της Μεθώνης για 300 χρόνια στην ενετική κυριαρχία. Εκεί, ο πρίγκιπας Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος και ο εκπρόσωπος του Δόγη της Βενετίας, υπέγραψαν τη συνθήκη με την οποία παρέδιδαν πλέον οι Φράγκοι τη Μεθώνη και την Κορώνη στους Ενετούς. Αναδεικνύεται ο θεμελιώδης ρόλος της Κορώνης και της Μεθώνης ως «οφθαλμοί της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας» και σημεία στρατηγικής σημασίας πάνω στους θαλάσσιους δρόμους που οδηγούσαν το βενετικό στοιχείο από τη λιμνοθάλασσα πέρα από την Αδριατική. Η μελέτη της πράξης που συντάχθηκε το 1209 στο νησί της Σαπιέντζας, με την οποία επικυρώθηκε οριστικά ο άμεσος έλεγχος της Βενετίας στην Κορώνη και τη Μεθώνη, καταγράφει ξεκάθαρα ότι η Βενετία ακολούθησε μία ρεαλιστική πολιτική, σύμφωνα με την οποία συνέδεε τη διεθνή της πολιτική με την κουλτούρα και τις ανάγκες των εμπόρων.