Για μια Αγροτική Οικονομία Δυναμική και Ανταγωνιστική

Τετάρτη, 28 Νοεμβρίου 2012

Το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα της χώρας σε αγροτικά προϊόντα και αγροτικά προϊόντα απαιτεί ριζική αντιμετώπιση μέσα από μια Εθνική Στρατηγική για την Αγροτική Οικονομία.

Το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα της χώρας σε αγροτικά προϊόντα και αγροτικά προϊόντα απαιτεί ριζική αντιμετώπιση μέσα από μια Εθνική Στρατηγική για την Αγροτική Οικονομία.

Το «μοντέλο» των επιδοτήσεων για «εικονικές παραγωγές» με σκοπό τον καταναλωτισμό και όχι τον παραγωγικό εκσυγχρονισμό απέτυχε παταγωδώς…

Στα ράφια των ελληνικών καταστημάτων τα περισσότερα ελληνικά τρόφιμα, φρούτα και λαχανικά υστερούν έναντι των εισαγομένων από πλευράς τιμών λιανικής διάθεσης… Χώρες με ελάχιστη ηλιοφάνεια υπερτερούν έναντι της Ελλάδα που έχει «συγκριτικό πλεονέκτημα» το εύκρατο κλίμα και τη μεγάλη ηλιοφάνεια. Πολυεθνικές εταιρείες «συντρίβουν» με τις χαμηλότερες τιμές τους την ελληνική παραγωγή κρασιών και τροφίμων με τις χαμηλότερες τιμές

Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν…

Μια δυναμικά σχεδιασμένη και υψηλής διεθνούς ανταγωνιστικότητας - από πλευράς ποιότητας και τιμών – αγροτική οικονομία, που θα λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια μπορεί να συμβάλλει τόσο στη μείωση της εξάρτησης της χώρας από τις εισαγωγές όσο και στην αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων των αγροτών και των συνδεδεμένων με αυτούς επιχειρήσεων.

Στρατηγικός στόχος για την ανάπτυξη μιας σύγχρονης και βιώσιμης αγροτικής οικονομίας θα πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη καθετοποίηση των παραγωγών (φυσικών προσώπων, αγροτικών συνεταιρισμών και επιχειρήσεων σε συνδυασμό με την ανάπτυξη μεγάλης παραγωγής πρώτων υλών ή τελικών φυσικών ή/και ζωικών προϊόντων), ώστε να συμπιεσθεί συνολικά το κόστος παραγωγής και να ενισχυθεί η διεθνής ανταγωνιστικότητα ολόκληρου του κλάδου.

Επτά προτάσεις

Βασικές προϋποθέσεις για την επίτευξη ενός τέτοιου φιλόδοξου στόχου είναι:

1. Η συνολική αύξηση των καλλιεργούμενων εκτάσεων, ώστε αφενός να μειωθεί το κόστος πρώτης ύλης ανά παραγόμενη μονάδα και αφετέρου να αυξηθούν τα συνολικά έσοδα που δύναται να απολαύσει ο κάθε παραγωγός. Το θέμα αυτό «σκοντάφτει» στο αντιπαραγωγικό μοντέλο της «πολυτεμαχισμένης» αγροτικής ιδιοκτησίας, με αποτέλεσμα τα αξιοποιήσιμα εδάφη να είναι και πολύ μικρά σε μέγεθος και διάσπαρτα σε διαφορετικές περιοχές αυξάνοντας σημαντικά το κόστος συγκομιδής και μεταφοράς. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να ξεπερασθεί με διάφορους συνδυασμένους τρόπους, όπως:

  • Κινητοποίηση κατοίκων αγροτικών διαμερισμάτων για την προώθηση μορφών κοινής καλλιέργειας δημοτικών ή ακαλλιέργητων ιδιόκτητων εκτάσεων.
  • Απαλλαγή των ιδιοκτητών αγροτεμαχίων από την καταβολή κάθε τέλους ακινήτων για αγροτεμάχια, εφόσον αυτά χρησιμοποιούνται παραγωγικά, ανεξαρτήτως εάν αυτά καλλιεργούνται από ιδιοκτήτες, κληρονόμους ή ενοικιαστές – παραγωγούς.
  • Δημιουργία φορολογικών κινήτρων ή απαλλαγών για φυσικά πρόσωπα που έχουν ως δευτερεύουσα δραστηριότητα την ανάπτυξη ζωικής ή φυτικής παραγωγής.

2. Παρακίνηση ομάδων επιχειρήσεων με ομοειδές αντικείμενο εργασιών να υπογράψουν πολυετή συμβόλαια με πολλές ομάδες παραγωγών προκειμένου να αναπτύξουν επικεντρωμένες δράσεις στη μονοκαλλιέργεια ή στην ανάπτυξη μεγάλου ζωικού κεφαλαίου. Τέτοιες συνεργασίες θα διευκολύνουν αφενός τους επιχειρηματίες να βασίζονται στα πλεονεκτήματα της μαζικής παραγωγής.

3. Αναμόρφωση του θεσμικού καθεστώτος για τους συνεταιρισμούς, ώστε αυτοί να λειτουργούν πλήρως με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

4. Παροχή κινήτρων σε νέους που θέλουν να αναπτύξουν αγροτικές δραστηριότητες, που είναι ιδιαίτερα βελτιωμένα όταν στηρίζονται στη συνεργασία για επίτευξη οικονομιών κλίμακας.

5. Συγκεντροποίηση των μικρών ή μεσαίου μεγέθους μεταποιητικών μονάδων που συνδέονται άμεσα με την πρωτογενή παραγωγή, ώστε να αξιοποιηθεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ο κεφαλαιουχικός εξοπλισμός τους που σήμερα πλεονάζει.

6. Ενεργός υποστήριξη από τις τράπεζες με την παροχή χαμηλότοκων δανείων επιχειρηματικών και συνεταιριστικών σχημάτων που αποτελούν ολοκληρωμένες «αλυσίδες» στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής – μεταποίησης – εμπορίας.

7. «Εκπαίδευση» παραγωγών, συνεταιριστών κλπ σε θέματα marketing, προηγμένων εργασιών τυποποίησης, αποτελεσματικής παραγωγής και εμπορίας, φοροτεχνικής κλπ.

ΚΙΜΩΝ ΣΤΕΡΙΩΤΗΣ

*Ο Κίμων Στεριώτης είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Μανιατακείου Ιδρύματος